Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
nəvazişli — sif. Nəvaziş göstərən, əzizləyici, oxşayıcı, riqqətli, riqqətlə dolu. . . <Muradın> sönmüş ruhuna yalnız Nigarın nəvazişli əli bir sıcaqlıq verə bilərdi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qada — is. 1. Bəla, dərd, müsibət, fəlakət. Koroğlu əyilməz yağıya, yada; Mərdin əskik olmaz başından qada. «Koroğlu». Bənd oldu könül bir gülə, səs tutdu mahalı; Guya ki, bu dünyada qan oldu, qada düşdü. C. C.. 2. «Qadası» şəklində – yalvarış, yaxud… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilcu — f. 1) ürəyi ələ alan; 2) insana yovuşan; nəvazişli; 3) m. dilbər, sevgili … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəvazişkar — f. nəvazişli, oxşayan, mehribanlıq edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gül — is. <fars.> 1. Çiçək (danışıqda «qızılgül» mənasında da işlənir). Ağaclar gül açıb. Gül dərmək. – . . Bir dəstə gül olaydım; Asılaydım yaxannan. (Bayatı). Bir gül ilə bahar olmaz. (Ata. sözü). . . Hər gülün, hər çiçəyin öz adı, öz surəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilıq — sif. 1. Azacıq isti, nə soyuq, nə isti, hərarətcə mülayim. İlıq su. – Bayırda ilıq bir bahar havası tənəffüs edilirdi. S. H.. İlıq günəş lopa lopa buludların arasından üzünü göstərib, havanı qızdırmağa, yeri qurutmağa başlamışdı. Ə. Ə.. Günəşin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isti — 1. sif. Qızdırılmış, isidilmiş, hərarəti artırılmış (soyuq qarşılığı). İsti otaq. İsti ütü. İsti süd. – Hənifə bir əlində tas, o biri əlində isti su ilə dolu vedrə və dolça, tövşüyə tövşüyə içəri girdi. İ. Hüseynov. 2. is. Xəstəlik halında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəvazişkar — <fars.> bax nəvazişli 1 ci mənada. Nəvazişkar ana. – Nizami gülümsəyərək nəvazişkar bir surətdə vəliəhdə yanaşıb: – Özünü şaşırma, – dedi. M. S. O.. Tahir Lətifənin nəvazişkar cavabından ürəklənərək elə bil açıqdan açığa ona təşəkkür etmək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oxşayıcı — sif. 1. Nəvazişli, şəfqətli, mehriban. Oxşayıcı baxış. 2. məc. Mülayim, yumşaq, sakit; ruhu oxşayan. Gecənin sərin, oxşayıcı mehi <Qədiri> alıb ayrı aləmlərə apardı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ruh — is. <ər.> 1. İnsanın psixi aləmi, onun hiss və duyğuları, əhvali ruhiyyəsi. <Xəlilin> bir an sıxılan ürəyi haman açıldı, səbəbsiz bir nəşə ruhuna hakim oldu. Ç.. Torpağı bəzəsin bənövşə, nərgiz; Ruhuma doğmadır hər cığır, hər iz. H.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
